Za mną pogubione grosiki radości
krzyże dróg
maleńkie kapliczki dziękczynienia
w lekkich podwojach chmur
za mną żwir gwiazd
i odchodzące kroki
Za mną wiek luster
w których dzień po dniu
zostawiałem młodość
od uśmiechu
aż po grymas ust
po siwiznę skroni
przede mną
poprzeczki pytań
jak niewysłane listy
na które wciąż
czekam odpowiedzi
i ty o tym wiesz
odwrócona twarzą do ściany
odwrócona od siebie i ode mnie
a przecież dryfując w śmierć
nie jesteś bardziej obca